Польская тэатразнаўца Ізабела Мікут адзначае, што п’есы, прадстаўленыя ў анталогіі, яднае іх польскасць — рознымі спосабамі і мовамі аўтары і аўтаркі адказваюць на выклікі сучаснасці сваёй краіны. Але ўнікальнасць гэтых тэкстаў палягае ў тым, што калі палякі счытваюць у гэтых сюжэтах Польшчу, то і для нас яны аказваюцца абсалютна пазнавальнымі, быццам спісанымі з беларускага тут і цяпер.
Гэтая кніга дазволіць паглядзець на сябе крыху іншымі вачыма — праз оптыку найноўшых тэндэнцый і тэкстаў сучаснага польскага тэатра.