Сяргей Астрэйка (1912–1937) — таленавіты беларускі творца міжваеннага пакаленьня. Пры жыцьці паэт, які стаў ахвярай сталінскіх рэпрэсій, так і не пасьпеў выдаць ніводнай кнігі; няшмат у яго было і публікацый у друку. Праз 84 гады пасьля расстрэлу ўпершыню пад адной вокладкай сабраныя бадай усе вядомыя на сёньня ягоныя творы.
Аблудныя цені ля чорных балясаў.
(Паэта сьлюнявіць асушкі падзей.)
Пазначана месца на сьметніку часу
Ягонай рупоце і слоўнай нудзе.
Трывожнага ж крыку ня зрэжа іржа,
Пакора сталецьцяў надзей не ўлыгала.
Трухлявай рукою абмацаюць жах
Азызлыя вылюдкі земнае галы.
З паэмы «Бэнгалія»