Першае правіла БК — не казаць пра БК.
І калі ты трымаеш у руках гэтую кнігу — значыцца нехта яго парушыў. Думаеш, мы тут проста б’ем адно аднаму морды? Памыляешся. Сэнс не ў бойцы. А ў тым, хто ты, калі выходзіш на бой.
У тым. з чым ты насамрэч б’ешся. З кім ты насамрэч б’ешся. Нідзе не адчуваеш сябе настолькі жывым, як на БК.
Тут усе мы — не тыя, хто ў рэальным жыцці.
Мы сапраўдныя. Свабодныя. Шчаслівыя.
Ведаеш, чаму? Не? Прачытаеш — дазнаешся. Толькі нікаму пасля не кажы, згода?
