Апоўначы на сіалімскім мосьце. Аляксей Талстоў

«Дапісваючы ўлетку 2014-га “Валацугаў”, я сутыкнуўся з вострым пачуццём недасказанасці, – кажа Талстоў. – Але ўжо на сярэдзіне працы было зразумела, што ў кніжку змясцілася толькі нейкая невялічкая доля таго, пра што хацелася напісаць. Таму прыкладна ў той жа час з абрыўкаў успамінаў, нейкіх занатовак і матэрыялу, які не ўпісваўся ў сюжэт таго тэксту, пачало афармляцца нешта асобнае. Напрыканцы жніўня я вылецеў у Дэлі, адкуль адразу ж рушыў у Хімачал, дзе пачаў накідваць новы сюжэт. Кніжка пісалася паўтара года ў два заходы: першы – са жніўня па лістапад 2014-га, другі – у мінулую зімку і напачатку вясны. Па выніку зараз у мяне прыкладна тое ж адчуванне няскончанасці, што і ў мінулы раз » 34mag.net